MEVSİMSİZ:
SOLUK ALIP, YENİDEN DEVAM ETMEK GEREK YAŞAMAYA,
ÖYLE BİR NEFESTE TÜKETMEK OLMAZ HAYATI,
YAVAŞ YAVAŞ VE HER DEFASINDA,
AYRI TATLAR ALARAK BAŞLAMALI ADIMLAR
HER GÜN, HAYATIN BİZE GETİRDİKLERİNE ŞÜKREDİP,
NEREDEYSEK VE NASILSAK,
DOĞANIN ŞENLİĞİNE AYAK UYDURMALI,
AYNI DİLDEN KONUŞMALI BİRAZ DA…
YAŞAMAK, DAĞ TEPESİNDE DE
DÜZ BİR YERDE DE AYNI…
ÇİÇEKLERİ GÖREBİLMEK, HAVAYI SOLUYABİLMEK HAYATIN SIRRI
NEFES ALIP VERDİKÇE
‘’YAŞAMAK’’ VERİLEN EN DEĞERLİ HEDİYE…
YAĞMUR DÜŞERKEN,
RÜZGAR ESERKEN,
FIRTINA KOPARKEN,
GÜNEŞ ALEV ALEV YAKARKEN,
SEVGİYLE, BARIŞLA GEÇMELİ MEVSİMLER!..
VE HAYATIN İÇİNDE BİZLER
İNSAN OLABİLMENİN, İYİLİĞİN, BARIŞIN, SEVGİNİN
MEVSİMSİZLİĞİNDE,
DOYA DOYA DANS EDEBİLMELİYİZ
KENDİ İKLİMLERİMİZDE…
İLKBAHAR:
YÜZÜNE ILIK ILIK DEĞEN
BİR RÜZGARIN SESİDİR BAHAR;
SOĞUK VE SİSLİ BİR GECENİN SABAHINDA,
GÜNEŞE KAVUŞMANIN TELAŞINDADIR BAHAR YAĞMURLARI…
YEŞİLE DÖNEN YAPRAKLARI
GÖRÜNCE GÖZLER,
AŞKA AŞIK EDER İNSANI…
BAHAR BAŞKADIR;
BAMBAŞKA YAPMAK İÇİN HAYATI,
DAVULLAR, ZURNALAR ÇALMAYA BAŞLAR
ŞENLİĞİ OLAN HERKES İÇİN
BAHAR BAŞKADIR;
BAMBAŞKA YAPAR İNSANI
GÜNEŞİN İLK SELAMLARI
YAZ:
UZUN VE SOĞUK GEÇEN GÜNLERİN
ARKASINDAN ÖYLE BİR GELİR Kİ YAZ,
ŞENLİKLER BAŞLAR HERKESİN YÜREĞİNDE.
BİR ÇİÇEĞİN YAPRAĞININ DOKUSUNDA,
BİR KUŞUN KANADINDA,
FIRINDAN YENİ ÇIKMIŞ BİR EKMEĞİN KOKUSUNDA,
BİR ANNENİN KARNINDAKİ MİNİK KALP ATIŞINDA,
YAZ, HEP
YAŞAMANIN EN KIPIRTILI, EN CIVIL CIVIL HALİDİR.
OLTANIN UCUNDAKİ BALIK,
ANALARIMIZIN TARHANASINDAKİ TAT,
KIŞ İÇİN HAZIRLANAN KONSERVENİN İÇİNDEKİ EMEKTİR…
GÜNEŞTİR…
ENERJİDİR…
YEŞİLDİR…
DENİZİN EN MAVİSİDİR…
YAZ,
BİR KUŞUN KANADINA ASILIP UÇMAK İSTEMEKTİR.
SONBAHAR:
USULCA TOPRAĞA DÜŞEN YAPRAKLARIN
HÜZNÜDÜR SONBAHAR…
GÜZ RENGİ DÜŞLERİN MEVSİMİDİR.
BELKİ YAZDAN YARIM KALMIŞ AŞKLARIN,
DAHA FAZLA VAKİT BULAMAMIŞ TELAŞLARIN.
YEŞİLE, GÜNEŞE DOYAMAMIŞLARIN
GÖZYAŞLARIDIR HAZAN YAĞMURLARI…
GRİ, PUSLU BİR HAVADA,
SİSLİDİR BAZI YÜREKLER.
BİRAZ DURGUN,
BİRAZ İÇİNE KAPANIK,
AĞLAYAN BİR ÇOCUK GİBİDİR SONBAHAR,
MOR BİR ÜZÜM DALINA ASILI KALMIŞ HASRET,
SICACIK GÜNLERİN ARDINDAKİ BURUK BİR TATDIR.
KIŞ:
HASRETTİR KIŞ;
BİR VUSLATIN BEKLEYİŞİDİR.
YORULMANIN, KOŞTURMANIN,
VAKİTSİZLİĞİN MEVSİMİDİR.
UMUT ETMEK İSTEMEKTİR.
DIŞARIDA KALANA,
AÇ OLANA DUA ETMEKTİR.
KARLARIN KAPADIĞI YOLLARDA ÖZLEMEKTİR.
BİR ÇOCUĞUN OKUL ZİLİ,
BİRİNİN MESAİ SAATİDİR.
HIRÇINDIR…
ASİDİR…
DELİKANLIDIR…
HAYATLA ÇETİN SAVAŞTIR.
KIŞ, İNSANIN KENDİNE VE DOĞAYA ÇIPLAK KALMASIDIR…
MEVSİMSİZ:
EN BAŞTA DEMİŞTİK
MEVSİMSİZ KALABİLMEK DE GÜZELDİR KİMİ ZAMAN.
HİÇBİR KOŞULA,
HİÇBİR ZAMANA BAĞLI OLMADAN,
DÖRT MEVSİM GELİP GEÇSE DE
TAKVİMSİZ OLABİLMELİ İNSANA DAİR OLANLAR…
YANİ AŞK GİBİ,
YANİ BARIŞ VE DOSTLUK GİBİ,
YANİ,
DÖRT MEVSİM DE GEÇSE
MEVSİMSİZ; İNSAN GİBİ İNSAN KALABİLMELİ…
