SÖYLESENE…

Bugüne kadar, kim düşünebilirdi ki sevdiğin her şeyden bir süre için uzak kalacaksın; sarılamayacak, dokunamayacak, gidemeyeceksin…

Özlemek, böyle sancılı bir ağrı gibi olacak içinde.Burnunun ucunda kokusu olacak çoğu şeyin; fotoğraflar elinde gözlerin dolacak, yasaklara kızacak, nereden çıktı bu evde oturmalar; gidecek, görecek, merhaba diyecek , hatır sorulacak çok da insan vardı aslında diyeceksin.

O bir türlü zaman bulup aramadığın, zaman bulup ziyaret edemediğin sevdiklerine gün gelecek hasret kalacaksın.Oysa tam da aklından geçiyorlardı , fırsat olmadı… Oysa, tam da dilinin ucundaydı ama zaman yoktu söylemek için…

Söylesene kaç bayramın daha var ?

Söylesene kaç yılın daha var ?

İnsan, nasıl da sonsuz sayıyor her şeyi; sonsuz sevgi, sonsuz hoşgörü, sonsuz yaşam.Yarınlara atıp yığdığımız planlar, aman şimdi acelesi yok nasılsa yaparım’lar…

Affetmediğin, küsdüğün, kırdığın, incittiğin kaç insan var? Unuttuğun kaç iyilik, kaç kötülük var hatırında ? Vefa göstermen gereken kaç kişi oldu hayatta?

Bol zamanımız oldu bu hesaplar için, kendimize dönüp nice duygularımızı keşfettik belki de… İki topla bir çıkar, alt alta koy, çarp eşitle ”hayat” işte… Matematikle hiç aram iyi olmadı zaten, hesaplamayı bıraktım hemen…

Bol zamanımız oldu düşünmek için; trafikten, işten güçten yakınırken bir süre önce, ah pek bi güzelmiş trafiği bile bu şehrin demedik mi? dedik. Farketmediğimiz, çoktan unutup yitirdiğimiz kendimizle vakit geçirdik; hani şu fırsat bulup arayamadıklarımız vardı ya, hani gidip göremediğimiz sevdiklerimiz…hani tam söyleyecekken dilimizde kalanlar… Ne oldu ?

Söylesene kaç yılın var , kaç yaşın, kaç bayramın ?

Küsmüşsen, barış artık…

Affetmeyeceklerin vardır tamam, Allah’a bırak hesabı…

Kırıldığın veya kırdığın yerden tamir et yaşamı…

Tam söyleyecekken devam et…

Devam et, ”seviyorum” diyebilmek; ve sevmek, ve sevilmek, ve özlemek, ve dokunmak, ve sarılmak, ve affetmek, ve aramak, ve aranmak, ve gidebilmek, görebilmek, duyabilmek bayrammış aslında…

Her sevdiğimin kokusunu içime çekiyorum; özlediğim kim varsa iki kolumun tam arasında… ”seni seviyorum” çok söylerim beni tanıyanlar bilir, ama tanımayanlar için gene tekrar edeyim;

Kalbinde bana yeri olanın, kalbimde hep yeri var ;Bayramlarımız çok, sevdiklerimiz çok, sevenlerimiz çok olsun, Hepinizi çok seviyorum…

Sevgiyle açtığımız her kucak, önce bize; bizden herkese dalga dalga yayılır, ve kim bilir belki nefret diye bir şey kalmaz bir gün…

Söylesene, hazır mısın seni seviyorum demeye?

Söylesene, hazır mısın barışmaya kendinle ve herkesle?

Söylesene, hazır mısın sadece bugüne ?

Yaşını, bayramını saymayı bırak; sıkıcı zaten…

sen sadece her gününü bayram say yeter :))