YARA….

Herkesin bir yarası var …
Nerede olduğu, nasıl olduğu sorulamayan…herkesin acılı bir parçası var içinde, üzerine tuz basıp da dindirmiş gibi yaptığı ama gözlerinde ama yüreğinde ama dilinin tam da ucunda…ne vakit bir yalnızlık çökse geceye, yastığının üzerine dökülüverir kirpiklerinden ince ve sessizce…
Herkes ya yaralı…
Ya da yaralayan’lı…
Herkesin ayrı bir derdi…
Ayrı bir duası var gecelere yazdığı…
Bir yerlerde,
Bir vakitlerde…
Bir bir… güne, güneşe karışacaktır kirpiklerinin arasına sıkışmış zamanlar…